Naast het vergeven van anderen, waaronder familie, was het allerbelangrijkste maar ook het allermoeilijkste om mezelf te leren vergeven. Ik nam mezelf eigenlijk mijn hele bestaan kwalijk. Ik veroordeelde mijzelf continu en had een heel laag zelfbeeld. Ik voelde mij klein, krachteloos en vooral slachtoffer van mijn bestaan.
Ik leerde door Ho’oponopono, (de krachtige Hawaiiaanse verzoenings- en vergevingsleer), dat dit kwam door herinneringen die vastzaten in mijn lichaam en onderbewustzijn. Het vasthouden van oude herinneringen, het herleven van haat en allerlei nare emoties veroorzaakten steeds de problemen die ik liever kwijt dan rijk was.
Wat leverde vergeving mij op?